Van St Hyppolyte naar Goumois (21,7 km; 789 kcal; 5h 29')

Als ik om acht uur s' ochtends de luiken open maakt,  ruik ik al vers stokbrood. Het cafe is al open. De "patronne" die gisteravond de tent nog stond te poetsen, serveer nu  alweer koffie. Ze is erg aardig: op haar vraag of ik een ontbijt wil en zo ja wat, krijg ik echt wst ik vraag: fromage blanc met fruit. Later lukt het me om een praatje met haat te maken: ze was tot anderhalf jaar geleden verpleegkundige en heeft toen het hotel/restaurant overgenomen,  in haar eentje. Ze heeft drie kinderen,  werkt ongeveer vier dagen per week.  Voor de andere  dagen heeft ze een vervanger.  Ik prijs haar om haar ondernemingszin: "het is vooral een kwestie van goed organiseren".

• Om elf uur gaan Marie Christine en ik op pad: al gauw blijkt dat de Jura echt andere koek is dan de Route du Vin: de hoogteverschillen zijn veel groter, de paden lastiger. De natuur is evenwel prachtig: het is ongelofelijk groen, het is rustig en schoon. De hellingbossen zijn volledig bemost en er groeien ongelofelijk veel paddestoelen.Ik neem er een aantal mee waarvan ik denk dat ze eetbaar zijn (dat blijkt achteraf toch niet het geval). Het weer is redelijk, we worden verschillende keren overvallen door hevige regenbuien. Als we rond vijf uur s' middags aankomen in Goumois is het toch weer opgeklaard. Goumois is niet meer dan enkele huizen en een brug: aan de andere kant ligt Zwitserland.  Sander heeft een Gite d'Etape geregeld op de camping: hetnis een gebouw waar acht bedden staan op de bovenverdieping. Op de begane grond staan enkele bankstellen en een magnetron. Het ruikt alsof er jaren niet meer gelucht is. De een matrassen  en de  bedden zijn van uitgesproken matige kwaliteit: als je erop gaat liggen voel je de veren in je rug. Omdat we de enigen zijn kan ik meerdere matrassen op elkaar op de grond leggen. Dat zal uiteindelijk voor een redelijke nachtrust zorgen. De douches zijn uitstekend. s'Avonds naar restaurant, hoe kan het anders,  Le Pont. Het eten is er meer dan uitstekend, het is de beste maaltijd in bijna vier weken: huisgemaakte pate, geconfijt buikspek met twee "zalfjes" van mais en paprika, fromage als toetje. En dat voor zeventien euro!! In een woord geweldig. Ook de wijn mag genoemd: een chardonnay uit de Arbois (Jura) en een uitstekende Beaujolais van Mr Brun.