Sivizzano-Bercetto (22,8 km; 819 kcal; 5h 14')

Iedereeen is al rond zes uur op pad, het gerommel zorgt er telkens voor dat ik ook wakker wordt. Na een tijdje draaien op het matrasje sta ik dan ook maar op. Dat geldt ook voor Silvia, die houdt ook niet van heel vroeg vertrekken. We kunnen ontbijten in de keuken, niemand die ons in de weg loopt. Om precies acht uur zijn we weg. Het pad gaat omhoog van twee-naar achthonderd meter. Het pad is prachtig: meestal door het bos, soms een stukje verharde weg. Na tweeëneenhalf uur zijn we in Cassio, een uur pauze met thee voor mij en bier met siroop voor Silvia en dan verder. Het gaat op en af, het hoogste punt in Monte Gennaio, ruim negenhonderdvijftig meter. Om kwart voor drie zijn we in Berceto. Overnachten doen we deze keer in een vleugel van een klooster met kamers voor twee personen. Het ziet er allemaal heel goed uit. De beheerder adviseert Albergo Pasquinelly, ze hebben er uitstekend eten en hij krijgt voor elke klant die hij verwijst een euro.

Dat van het eten klopt: een kaart hebben ze niet. Het restaurant lijkt gerund te worden door een echtpaar en in de keuken staat (schoon) moeder. We krijgen een verrukkelijke verse salade en nadien tagliatelle met verse funghi (paddestoelen). Geweldig. Ook de wijn (Chianti Reserva) is goed. Uiteindelijk zijn we voor twee personen vijfendertig euro kwijt.