Richting Lac Leman/meer van Geneve (19,1 km; 685 kcal; 3h 51')

Ongeveer twaalf uur geslapen! Rond negenen, het regent pijpenstelen,  zijn alle amdere gasten al vertrokken. Na een klein ontbijt (stokbrood met jam en thee) richting dorp. Als ik enkel honderden metets op weg ben begint het verschrikkelijk te regenen en een kwartiertje,  als ik in de plaatselijke "salon du the" neerstrijk ben ik al drijfnat. Nanog een kop thee besluit ik om voorlopig liftend verder te gaan. Dat gaat voorspoedig: drie liftjes en acht kilometer lopen brengen me naar St Laurent de Grandveaux. Het Office de Tourisme weet te melden dat  er geen goedkope overnachtingsmogelijkheden zijn. Nog twee liftjes brengen me in Morez: ook daar is niets, maar het meisje van het Office de T. meldt dat er in Premanon een Gite d'Etape is: dat is wel weer  tien kilometer verderop, de bergen in. Ik blijf geluk hebben: een verpleegkundige neemt me mee en levert me af voor het Office de T. van Premanon. Met een kaartje van de official moet het geen probleem zijn, maar dat valt tegen. Ondertussen is het weer verschrikkelijk gaan regenen. Door de mist en de beslagen bril neem ik een verkeerde afslag en een forse omweg is het gevolg. Dat heeft wel tot gevolg, dat ik een en ander van het gebied meekrijg: er staan tientallen , misschien wel honderden van die nieuwe, grotendeels houten chaletjes, waarvan het vaak niet duidelijk is of ze wel of niet bewoond worden. Een auto en of enige activiteit verraad vermoedelijk permanente bewoning. Het slechte weer maakt het er niet beter op. De winter met voldoende sneeuw, we zitten per slot van rekening pas op twaalfhonderd meter hoogte,  geeft zo'n huisje wellicht wat extra uitstraling.   

Uiteindelijk, na verschillende keren vragen  zit ik op het goede spoor en een half uur later, ben ik rond vijven, op de plaats van bestemming. Voor de eerste keer is het druk: ik moet de dortoir delen met acht andere mannen. De avond is heel gezellig: we zitten met twintig mannen en vrouwen aan tafel. De maaltijd begint pad om half negen omdat Isabelle, de gastvrouw, voor zoveel mensen moet koken. De haard is aan,  er is een giga hoeveelheid CD's en er is prima Internet.  Je kunt de kokkin in de keuken bezig zien, mensen lezen wat, doen een spelletje. Zo kan het dus ook. Het is duidelijk dat deze gite een zeer goede naam heeft: mensen blijven er meerder dagen, komen jaarlijks terug. Er zijn vooral veel fietsers (ATB), maar ook een viertal jeugdige wandelaars  uit Belgie. Verder is er nog een acht koppig gezelschap uit Nice waarvan de haarkleur verraad dat ze de GR5 tot  Nice op eigen kracht niet gaan halen. De sfeer aan tafel wordt nog beter als tijdelijk het licht uitvalt. De maaltijd is super: salade met appel en blauwschimmelkaas, runderstoofvlees met pruimen en plakrijst met parmezaan en citroen. Daarna drie soorten kaas: Tomme de Savoi, Bleu de Gex en (natuurlijk) Comte. Als toetje is er nog  mousse au chocolat. De meningen zijn unaniem: het eten was geweldig. De jeugd speelt nog een spelletje,  maar de meesten waaronder ook ik, liggen rond half in bed.

NB: als er lezers zijn die denken dat ik de hele avond zit te eten: ja dat klopt, maar na het eten is het simpelweg bedtijd. Het is overigens wel de enige echte maaltijd van de dag, want s' ochtends eet ik alleen yoghurt en s' middags bij voorkeur fruit.