Les Granges Bailly, Mouthe (23,0 km; 824 kcal; 4h 31') ; Mouthe-Pontarlier (23,0 km; 833kcal; 6h 30'

11 Augustus

Het heeft (weer) de hele nacht geregend en geonweerd,  maar als ik vertrek is het even droog. De weg gaat nu alleen maar naar beneden,  eerst naar les Allies en dan verder via een half verharde weg naar Pontarlier. Het is ondertussen weer begonnen te regenen en,  gelukkig niet al te hard. Na ongeveer twee uur sta ik in het centrum. Behalve het Pastis-museum is er in het stadje niet veel te zien. Via la Cluse en le Frembourg gaat het via de GR 5 weer omhoog. Het is ontzettend nat en dus modderig en glibberig. Onderweg kom ik een stel tegen die wilde frambozen plukken. Ik laat mijn "oogst" ook zien: een zak vol paddestoelen waarvan ik het vermoeden heb dat ze eetbaar zijn. Als ik ze laat zien aan de man, kan ik ze meteen weer weggooien: "non comestible". Na nog een half uur lopen kom ik bij "les Granges Bailly", de gite voor komende nacht. Het is een prachtige verbouwde boerderij, volledig van hout en ingericht voor grotere groepen vakantiegangers. Behalve ondergetekende is er nog een eenzame fietser die de GTJ fiets van Belfort naar Geneve. Hij fietst bijna letterlijk waar ik loop. Dat is echt ongelofelijk omdat de paadjes voor een wandelaar al heel erg lastig zijn.

Het avondeten is niet bijzonder: de eigenaar heeft zijn uiterste best gedaan om er zo weinig mogelijk van te maken.We krijgen allebei twee stukjes meloen, daarna volgt rijst met een stukje kalkoen in een honingsausje en als toetje vruchtjes uit blik met een koekje. Ik ga ervan uit  dat hij niet veel zin heeft gehad om voor twee mensen te koken, want dat kan natuurlijk veel beter.

12 Augustus:

De volgende ochtend ontbijt ik alleen, want de fietser is al vroeg vertrokken. De eigenaar zelf gaat ook weg: hij moet naar een cursus in Pontarlier. Ik moet na het ontbijt maar gewoon de deur achter me dichttrekken,  geen probleem. Dat doe ik dus ook rond half tien. Het is goed wandelweer: licht bewolkt, niet te warm en een fris windje. Het lopen gaat ook zeer voorspoedig. Eerst naar Les Fourgs, vandaar naar Les Hopiteaux Vieux et Neuves. Het laatste dorpje is een soort wintersportoord. Er zijn wat skiliften, maar die liggen er s'zomers  bij alsof ze nooit gebruikt worden. Metabief is nog zo'n dorpje. Van hieruit is het nog ongeveer twaalf kilometer naar Mouthe, waar de Doubs ontspringt. Het halfverharde pad is simpel te volgen, omdat het parallel aan de weg loopt alleen zo'n honderd meter hoger. Je hebt zo een prachtig uitzicht op de meanderende Doubs. Het zacht golvende, intens groene landschap, de koeien met hun onophoudelijke  gebeier, past precies bij het monotone wandelritme. Rond half vijf loop ik Mouthe binnen. Helaas kijk ik weer eens niet goed, want ik loop de weg naar de gite voorbij. Als ik uiteindelijk midden in het dorp de weg vraag naar de gite  "le Source du Doubs" word ik weer teruggestuurd.  De gite ligt,  zoals de naam al zegt,  enkele honderden meters van de bron. Het cafe gedeelte ligt vol met kinderspeelgoed, een grote hond slaapt op een kussen.  De uitbaatster is nog druk aan het opruimen. Ik ben niet de enige gast: er is een stel van middelbare leeftijd uit de Bourgogne, vlak bij Dyon en er is een gezin met twee meisjes van een jaar of veertien uit Versailles. Ze lopen allebei een stuk van de GR5, weer of geen weer. s 'Avonds eten we samen, om zeven uur  gaat het cafe/terras dicht en om half acht kunnen we aan tafel voor een eenvoudige maar zeer voedzame maaltijd: groentesoep, pasta, rollade en groenten uit de oven met Morbierkaas, ambachtelijke geitenkaasjes en heerlijke pruimentaart als toetje: een fantastische maaltijd,  waarvan ik niet begrijp  wanneer ze die klaar heeft gemaakt. Iedereen is zeer tevreden en om negen uur(!) rol ik met slaappilletje het bed in.