S. Quirico-Montepulciano v.v. (uitstapje)

Heb besloten een extra dag in S. Quirico te blijven, tijd genoeg namelijk. Met de bus naar Montepulciano,  waar de gelijknamige wijn vandaan komt. Ook dit stadje is, zoals zo vele andere, op een heuveltop gelegen. De weg ernaartoe, ruim twintig kilometer,  is prachtig: eindeloze heuvels, de meeste omgeploegd en naarmate we we Montepulciano naderen, begroeid met druiveranken. Velden vol uitgebloeide zonnebloemen,  de bloemschermen naar beneden neigend als een kerk vol gelovigen. is nog vroeg als ik arriveer. Montepuliano barst uit zijn voegen vanwege de vele kerken, winkeltjes en enotheca's van wijnboeren die alleen hun eigen wijn verkopen, naast allerlei andere producten van een boerderij, met name pecorino van verschillende leeftijd of waaraan iets is toegevoegd zoals tomaat of truffel. Ik heb het idee opgevat om een weekje bij een boer druiven te gaan plukken, maar dat blijkt al snel een misvatting. De druiven zijn als gevolg van de matige zomer nog niet rijp en de afspraken met plukkers zijn een maand geleden al gemaakt. Na een stuk of tien wijnboeren gespoken of gebeld te hebben houd ik het voor gezien. In S. Quirico is men wat verbaasd als ik voor een tweede overnachting opduik, maar dat maakt niets uit: als er maar betaald wordt. Het historische centrum van S. Quirico is piepklein, bestaatuit een straatje en merkwaardigerwijs  een in de zestiende eeuw aangelegde geometrische tuin met buxushagen, die op dit moment opgesierd wordt met allerlei kunstzinnige objecten. Tegenover de ingang ligt een pleintje waar s'avonds de mensen bij elkaar komen. Ik eet s'avonds bij Trattoria Osenna. De maaltijd wordt wat overschaduwd door de " kraker" AC Milaan-Juventus. Je ziet de obers steeds even stihouden bij het TV scherm om af en toe een glimp op te vangen. Het eten is goed: tagliatelle met funghi, pollo arrosto (kip).