Siena-Monteroni d'Arbia (18,6 km; 668 kcal;4h 45')

Ik verlaat Siena via de Porta Romana, een prachtige dubbele poort. De via Cassia begint hier, de oude verbinding met  Rome. De weg is voorlopig nog wel verhard, maar de ongeremde, verwoestende bouwdrift lijkt hier grotendeels verdwenen. Het gedroomde Toscaanse landschap toont zich: kleine grijsbruine akkers, velden met olijfbomen en kleine wijngaarden vormen hier een prachtig mozaïek samen met vrijstaande huizen die zijn opgetrokken uit oranjerode baksteen. De jarenlange zon zorgt voor een verweerd uiterlijk en maakt de huizen alleen maar mooier. Soms schiet een rij cypressen als speerpunten omhoog. Ik heb nog niet zoveel fazanten gezien als hier. Het lijkt er bijna op alsof er enige moeite gedaan is om de route zo weinig mogelijk over de openbare weg te laten lopen, die echter altijd wel hoorbaar of zochtbaar blijft. Na ruim achttien kilometer is het mooi geweest. Ik loop Monteroni binnen, een dorpje wat een generatie geleden waarschijnlijk alleen uit een hoofdstraat bestond. Nu zijn er een aantal keurige straten met een Nederlands aandoende ordening. Het oog valt meteen op een bordje "camere". Dat blijkt de bovenverdieping bvan een juwelierszaak,  mevrouw is de kamer nog aan het schoonmaken. Het ziet er keurig uit,  er is een koffiezetapparaat, een koelkast, en er is bestek. Ik kan er weliswaar niet koken, maar de plaatselijke supermarche voorziet in voldoende  eetbaars om het leven van een pellegrino iets te veraangenamen: salade, kant en klare pollo (kip), foccaccia met olijven, allerlei soorten kaas en wijn en voor ontbijt joghurt met veel fruit. Als ik vroeg op de avond naar internet vraag, blijkt dat er niet te zijn. Geen nood, mevrouw neemt me gewoon mee naar haar prive-adres en daar kan ik een half uur lang probleemloos met het het thuisfront skypen. Zo wordt het toch nog een redelijk aangename avond.